Relative Clauses ve Relative Pronouns, İngilizce dilbilgisinde önemli yapılar olup, cümlelere ekstra bilgi eklemek ve cümleleri daha net hale getirmek için kullanılır. Relative Clauses, bir ismi veya zamiri daha ayrıntılı tanımlamak için kullanılırken, Relative Pronouns bu cümlelerin başında kullanılarak o isim ya da zamire atıfta bulunur. Bu yazıda, relative clauses ve relative pronouns’un ne olduğunu, nasıl kullanıldığını ve önemli kuralları örneklerle açıklayacağız.

1. Relative Clauses (İlgi Cümlecikleri) Nedir?

Relative Clauses, bir cümlede bir isme veya zamire ek bilgi sağlamak amacıyla kullanılan yan cümlelerdir. Genellikle bir ana cümleye bağlıdırlar ve ana cümlenin anlamını zenginleştirirler. Relative clauses, hangi kişi ya da hangi şey hakkında konuşulduğunu netleştirir ve genellikle relative pronouns ile başlar.

1.1. Relative Clauses Türleri

Relative Clauses, iki ana türde karşımıza çıkar: Defining ve Non-defining relative clauses.

  • Defining Relative Clauses: İsmin ne olduğunu kesinleştirmek ve ayırt etmek için kullanılan zorunlu yapılardır. İsmin hangi spesifik kişi veya nesne olduğunu belirtir. Bu cümlecikler olmadan cümlenin anlamı tam olmaz.
    • Örnek: The man who lives next door is very friendly. (Yan evde yaşayan adam çok dost canlısı.) – Burada “who lives next door” ifadesi, hangi adamdan bahsedildiğini belirtir.
  • Non-defining Relative Clauses: Cümlede isme ek bilgi sağlamak için kullanılan, ancak zorunlu olmayan yapılardır. Bu cümlecikler olmadan da cümle anlamını korur. Non-defining relative clauses cümle içinde virgüllerle ayrılır.
    • Örnek: My brother, who lives in New York, is coming to visit me. (New York’ta yaşayan kardeşim beni ziyarete geliyor.) – Burada, “who lives in New York” ekstra bilgi sağlar, ancak bu bilgi olmadan da cümle tamdır.

2. Relative Pronouns (İlgi Zamirleri) Nedir?

Relative Pronouns, bir relative clause‘un başında yer alan ve bir isim ya da zamire atıfta bulunan kelimelerdir. Bu zamirler, ana cümlede bahsedilen kişi, nesne veya yer hakkında daha fazla bilgi verir.

2.1. Yaygın Relative Pronouns

  • Who: İnsanlara atıfta bulunurken kullanılır.
    • Örnek: The girl who won the race is my friend. (Yarışı kazanan kız benim arkadaşım.)
  • Whom: İnsanlara atıfta bulunurken, genellikle nesne pozisyonunda kullanılır. Günlük dilde nadiren kullanılsa da, resmi yazılarda hâlâ yaygındır.
    • Örnek: The man whom I met yesterday is a doctor. (Dün tanıştığım adam bir doktor.)
  • Which: Nesnelere ya da hayvanlara atıfta bulunurken kullanılır.
    • Örnek: The book which you gave me is very interesting. (Bana verdiğin kitap çok ilginç.)
  • That: Hem insanlara hem de nesnelere atıfta bulunabilir ve defining relative clauses‘da kullanılır.
    • Örnek: The car that I bought last year is still in good condition. (Geçen yıl aldığım araba hâlâ iyi durumda.)
  • Whose: Sahiplik belirtir ve insanlara veya nesnelere atıfta bulunabilir.
    • Örnek: The man whose car was stolen is my neighbor. (Arabası çalınan adam benim komşum.)
  • Where: Yerleri tanımlamak için kullanılır.
    • Örnek: This is the house where I grew up. (Burası büyüdüğüm ev.)
  • When: Zamanı tanımlamak için kullanılır.
    • Örnek: Do you remember the day when we first met? (İlk tanıştığımız günü hatırlıyor musun?)

3. Relative Clauses Kullanımı ve Kuralları

Relative clauses ve relative pronouns kullanırken dikkat edilmesi gereken bazı temel kurallar vardır.

3.1. Relative Pronoun Kullanımı Zorunlu mu?

Bazı durumlarda relative pronoun‘lar cümleden çıkarılabilir, ancak bu sadece defining relative clauses‘da mümkündür ve whom, which, that gibi zamirler nesne pozisyonunda kullanıldığında geçerlidir.

  • Örnek:
    • The book (which) you gave me is on the table. (Bana verdiğin kitap masanın üstünde.)
    • The man (whom) I met yesterday is a doctor. (Dün tanıştığım adam bir doktor.)

Burada parantez içindeki “which” ve “whom” kelimeleri çıkarılabilir, çünkü bu zamirler nesne pozisyonundadır.

3.2. Virgül Kullanımı

Defining relative clauses‘da virgül kullanılmaz, çünkü bu cümleciklerin anlamı belirleyici ve zorunludur. Non-defining relative clauses‘da ise virgül kullanılır, çünkü bu cümlecikler ek bilgi verir ve cümlenin anlamı üzerinde hayati bir rol oynamaz.

  • Defining Relative Clause Örneği:
    • The man who lives next door is very friendly. (Yan evde yaşayan adam çok dost canlısı.) – Hangi adam olduğunu belirtmek için bu bilgi gereklidir.
  • Non-defining Relative Clause Örneği:
    • My friend, who is a doctor, lives in London. (Doktor olan arkadaşım Londra’da yaşıyor.) – Bu bilgi ekstra olup cümlenin temel anlamını değiştirmez.

3.3. That vs. Which Kullanımı

“That” ve “which” arasında seçim yaparken şunları göz önünde bulundurmalısınız:

  • “That”, yalnızca defining relative clauses‘da kullanılır.
    • Örnek: The car that he drives is very fast. (Onun sürdüğü araba çok hızlı.)
  • “Which”, hem defining hem de non-defining relative clauses‘da kullanılabilir.
    • Örnek: The book which you recommended was great. (Tavsiye ettiğin kitap harikaydı.)