İngilizcede “if clause” (koşul cümlecikleri), bir koşulun varlığını ve bu koşula bağlı bir sonucu ifade eder. Bu yapılar, genellikle “if” kelimesiyle başlar ve bir durum veya eylemin gerçekleşmesi için gerekli olan şartı belirtir. İngilizce’de üç ana türü vardır ve her biri, gerçekleşme olasılığına göre farklı zaman kiplerinde kullanılır. Bu cümlecikler, genellikle bir ana cümleyle birleştirilerek, “eğer şu olursa, bu olur” şeklinde bir ilişki kurar.
Şartlı cümlelerin tens seçimi ve yapısı, kullanım amacına göre değişiklik gösterir.
Genel olarak, “if” ile başlayan yan cümle ana cümleden önce geldiğinde, bu iki cümle arasına virgül konulur. Ancak, ana cümlenin if cümlesinden önce yer aldığı durumlarda virgül kullanımına gerek yoktur.
If Clause Yapıları ve Kullanım Yerleri Nelerdir? Örneklerle Anlatım
If clause yapılarının İngilizce’de farklı durumlar için kullanılan üç ana türü vardır. Bunlardan ilki Type 1 yapısıdır. Dilerseniz örneklerle konuyu güzelce anlayalım.
If Clause Type 1 Yapısı
If clause Type 1 yapıları, gerçekleşme ihtimali yüksek olan gelecek zaman durumları için kullanılır. Bu yapıda, “if” ile başlayan yan cümlede genellikle şimdiki zaman kullanılırken, ana cümlede gelecek zaman (will + fiil) kullanılır.
Örnek: “If it rains, we will go to the cinema.” (Eğer yağmur yağarsa, sinemaya gideriz.)
Bu cümlede “If it rains” (Eğer yağmur yağarsa) kısmı, şimdiki zaman kullanılarak oluşturulmuş ve olası bir durumu ifade eder. “We will go to the cinema” (sinemaya gideriz) kısmı ise, bu koşul gerçekleşirse ne olacağını, yani gelecekteki bir eylemi belirtir.
Örnek: “If you heat ice, it melts.” (Eğer buz ısıtılırsa, erir.)
“If you heat ice” (Eğer buz ısıtılırsa) kısmı, genel bir gerçeği ifade eden şimdiki zaman kullanımıdır. “It melts” (erir) ise bu duruma bağlı olarak gerçekleşecek olan doğal bir sonucu gösterir.
Örnek: “If they arrive late, we will start without them.” (Eğer geç gelirlerse, onlarsız başlarız.)
Bu cümlede, “If they arrive late” (Eğer geç gelirlerse) kısmı, olası bir durumu ifade eden şimdiki zaman kullanımıdır. “We will start without them” (onlarsız başlarız) kısmı ise, bu durum gerçekleşirse alınacak olan eylemi belirtir.
If Clause Type 2 Yapısı Nedir? Örneklerle Anlatım
Tanım
İkinci Tip Koşul Cümlesi, İngilizce’de gerçekleşmesi olası olmayan veya tamamen hayali durumları ifade etmek için kullanılır. Genellikle, mevcut ya da gelecek zaman için varsayımsal durumları ve bunların sonuçlarını anlatır.
Yapı
İkinci Tip Koşul Cümlesi şu yapıya sahiptir:
- If + özne + past simple, özne + would + fiilin birinci hali
Örnekler
- If I won the lottery, I would buy a new house.
Bu cümlede, piyango kazanma durumu oldukça düşük bir ihtimal olarak ele alınır. Eğer bu düşük ihtimal gerçekleşirse, alınacak yeni bir ev olduğu ifade edilir. - If I knew her number, I would call her.
Burada, kişinin numarasını bilme durumu varsayımsal olarak ele alınmış. Eğer bu bilgiye sahip olunsaydı, arama yapılacağı belirtiliyor. - If it rained tomorrow, we would cancel the picnic.
Gelecek zamana yönelik olarak yağmur yağma ihtimali düşük olduğu varsayılıyor ve bu durum gerçekleşirse pikniğin iptal edileceği belirtiliyor. - If you studied more, you would pass the exam.
Bu cümle, daha fazla çalışılması gerektiği ve bu durumda sınavın geçilebileceği varsayımsal bir durumu ifade eder.
If Clause Type 3 Nedir? Örneklerle Anlatım
If Clause Type 3, geçmişte gerçekleşmiş ve değiştirilmesi imkansız olan bir durumun ve bu durumun sonucunu belirten hayali konuşmaları ifade eder. Bu cümleler tamamen varsayımsalı ve gerçek dışıdır, çünkü bu şartın veya sonucunun varolması için artık çok geçtir.
If Clause Type 3 Yapısı:
- If clause (Şart yan cümlesi): “if” ile başlar ve durumu geçmiş zaman kipi olan “had” yardımcı fiili ve geçmiş zaman çekimiyle (“had + verb past participle”) anlatır.
- Main clause (Ana cümle): “would have” yardımcı fiili ve ana fiilin geçmiş zaman haliyle (“would have + verb past participle”) kurulur ve geçmişte gerçekleşebilecek olan sonucu belirtir.
Örnekler:
- If I had studied harder, I would have gotten a better grade. (Daha çok çalışmış olsaydım, daha iyi bir not alırdım.)
- If we had left earlier, we wouldn’t have missed the train. (Daha önce çıkmış olsaydık, treni kaçırmazdık.)
- She would have been happier if she had accepted the job offer. (İş teklifini kabul etmiş olsaydı daha mutlu olurdu.)
- I would have helped you if I had known you were in trouble. (Başına dert olduğunu bilseydim sana yardım ederdim.)
- They would have won the game if they had played better. (Daha iyi oynamış olsalardı oyunu kazanırlardı.)
If Clause Type 3 Kullanım Alanları:
- Geçmişte gerçekleşmemiş durumlar için pişmanlık belirtmek.
- Hayal kurmak ve geçmişte farklı seçimler yapmanın olası sonuçlarını düşünmek.
- Eleştiri yapmak.
- Öneri vermek.
- Geçmişle ilgili varsayımlarda bulunmak.
If Clause Type 3 ile If Clause Type 2 Arasındaki Farklar:
| Özellik | If Clause Type 2 | If Clause Type 3 |
| Şart kipi | Past simple | Past perfect |
| Sonuç kipi | Would + verb base | Would have + verb past participle |
| Kullanım amacı | Gerçekleşmesi mümkün olmayan ya da şu an için gerçekleşmeyen durumlar için kullanılır. | Geçmişte gerçekleşmiş ve değiştirilmesi imkansız olan durumlar için kullanılır. |
| Duygu | Hayal kurma, öneri verme, eleştiri yapma gibi duygular ifade eder. | Pişmanlık, eleştiri yapma gibi duygular ifade eder. |
Özetle:
- If Clause Type 2, şu an için gerçekleşmesi mümkün olmayan ya da gerçekleşmeyen durumlar için kullanılır.
- If Clause Type 3 ise geçmişte gerçekleşmiş ve değiştirilmesi imkansız olan durumlar için kullanılır.
If Clause Konusunda Dikkat Edilmesi Gerekenler Nelerdir?
If Clause, Türkçe’de “eğer” anlamına gelen “if” bağlacıyla kurulan ve iki cümleyi birbirine bağlayan dilbilgisi kurallarıdır. Bu cümlelerde, bir koşul belirtilir ve bu koşulun gerçekleşmesi halinde ne olacağı ifade edilir.
If Clause kullanırken dikkat edilmesi gereken bazı önemli noktalar şunlardır:
Koşul ve Sonuç Arasındaki Bağlam:
- Koşul ve sonuç birbiriyle mantıksal bir bağlantı içinde olmalıdır. Örneğin, “Eğer yağmur yağarsa, güneşleneceğim” cümlesi mantıksızdır. Çünkü yağmur yağdığında güneşlenmek mümkün değildir.
- Koşul ve sonuç zamana göre tutarlı olmalıdır. Örneğin, “Eğer dün çalışmış olsaydım, bugün sınavdan iyi not alırdım” cümlesi doğrudur.
Kip Kullanımı:
- If Clause Type 1: Şart gerçekleşmesi mümkünse, “if” ile başlayan yan cümlede present simple kipi, ana cümlede ise will yardımcı fiili ve ana fiilin base formu kullanılır.
- If Clause Type 2: Şart gerçekleşmesi mümkün değilse veya şu an için gerçekleşmiyorsa, “if” ile başlayan yan cümlede past simple kipi, ana cümlede ise would yardımcı fiili ve ana fiilin base formu kullanılır.
- If Clause Type 3: Şart geçmişte gerçekleşmiş ve değiştirilmesi imkansızsa, “if” ile başlayan yan cümlede past perfect kipi, ana cümlede ise would have yardımcı fiili ve ana fiilin past participle formu kullanılır.
Virgül Kullanımı:
- Eğer “if” ile başlayan yan cümle ana cümleden önce gelirse, yan cümleden sonra virgül kullanılır.
- Eğer ana cümle “if” ile başlayan yan cümleden önce gelirse, virgül kullanılmaz.
Bazı Ek Öneriler:
- If Clause cümleleri kurarken farklı bağlaçlar da kullanılabilir. Örneğin, “unless” (eğer değilse), “although” (rağmen), “as long as” (şartla ki) gibi.
- If Clause cümleleri karmaşık olabilir. Bu nedenle, cümleleri net ve anlaşılır bir şekilde kurmaya özen gösterin.
- If Clause cümleleri kurarken bol bol pratik yapmak önemlidir.
